zemin

земля, почва; грунт; основа, основание; фон

- zemin hazırlamak

- ağır zemin
- alüvyonlu zemin
- arka zemin
- bataklık zemin
- bitkisel zemin
- çamurlu zemin
- çökme zemin
- çürük zemin
- dolgu zemin
- donmuş zemin
- doygun zemin
- doymuş zemin
- gevşek zemin
- ince taneli zemin
- iri mesamatlı zemin
- katmanlanmış zemin
- katmanlı zemin
- kayalık zemin
- kohezyonsuz zemin
- organik zemin
- örselenmemiş zemin
- örselenmiş zemin
- rüzgar yığıntısı zemin
- sıkıştırılmış zemın
- su sızdırmaz zemin
- tabakalanmış zemin
- yoğrulmuş zemın